Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zacięty

упарты; настойлівы; зацяты;

zacięty opór — упартае супраціўленне;

zacięty wyraz twarzy — упарты выраз твару

zaciężnik

м. уст. наёмнік

zaciężny

zaciężn|y

уст. наёмны;

wojska ~е — наёмныя войскі

zacinać

незак. надразаць; надсякаць; завастраць; сціскаць

zacinać się

незак.

1. раніць сябе;

2. упарціцца;

3. заядаць; перакошвацца; зашчамляцца

zacisk, ~u

м. заціскачка; заціск, кляшчотка

zaciskać

I незак.

заціскаць; сціскаць

II незак. уст.

заціскаць; сціскаць

zacisnąć

зак. заціснуць; сціснуць; сцяць;

zacisnąć zęby — сцяць зубы;

zacisnąć pięści — сціснуць кулакі

zacisze

н. зацішша

zaciszny

зацішны; ціхі