Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ustabilizować się

зак. стабілізавацца

ustabilizowany

стабілізаваны

ustać

I зак.

выстаяць, устаяць;

nie móc ustać na nogach — не магчы ўстаяць на нагах

II usta|ć

зак. перастаць, спыніцца;

deszcz ~ł — дождж перастаў ісці

ustalać

незак.

1. усталёўваць; вызначаць; замацоўваць;

2. тэх. замацоўваць; фіксаваць; стабілізаваць

ustalenie

н. устанаўленне; вызначэнне; зацвярджэнне

ustalić

зак.

1. усталяваць; вызначыць;

ustalić wiek obrazów — датаваць карціны;

2. зацвердзіць; замацаваць;

ustalić swoją pozycję — замацаваць сваю пазіцыю;

3. тэх. замацаваць; зафіксаваць; стабілізаваць

ustalić się

ustali|ć się

зак. усталявацца;

pogoda się ~ła — надвор’е ўсталявалася

ustalony

ustalon|y

устаноўлены; вызначаны;

o ~ej godzinie — у вызначаны час

ustanawiać

незак.

1. устанаўліваць;

2. юр. прызначаць (на пасаду)

ustanek

ustan|ek

: bez ~ku — безупынна; бесперапынна; без стомы