Verbum

załagodzić

зак. змякчыць; сцішыць; суняць;

załagodzić ból — суцішыць (суняць) боль

załamać

зак. заламаць; праламаць; зламаць; загнуць;

załamać ręce — заламаць рукі

załamać się

załama|ć się

зак.

1. надламацца; загнуцца; праламацца; заваліцца, рухнуць;

lód się ~ł — лёд праваліўся;

2. перан. зламіцца; не вытрымаць; прыйсці ў адчай;

~ć się na duchu — упасці духам

załamanie się

н.

1. надлом; загін;

2. правал; крах;

3. прыгнечанасць; дэпрэсія

załamywać

незак. заломліваць; загінаць; прабіваць; ламаць;

гл. załamać

załamywać się

незак.

1. надломвацца; загінацца; правальвацца, рушыцца; ламацца;

2. перан. правальвацца; рушыцца; зрывацца; падаць духам;

гл. załamać

załaskotać

зак. заказытаць; заласкатаць

załatać

зак. залапіць; залатаць

załatwiać

незак.

1. рабіць; уладжваць; спраўляць; абладжваць;

załatwiać sprawunki — рабіць пакупкі;

2. kogo абслугоўваць; прымаць

załatwiać się

незак.

1. z kim/czym спраўляцца з кім/чым;

2. разм. мачыцца; аблягчацца