Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

usprawiedliwiać się

незак. апраўдвацца;

usprawiedliwiać się przed rodzicami — апраўдвацца перад бацькамі

usprawiedliwić

зак. апраўдаць

usprawiedliwić się

зак. апраўдацца

usprawiedliwienie

н. апраўданне;

powiedzieć co na swoje usprawiedliwienie — сказаць што ў сваё апраўданне

usprawiedliwiony

апраўданы;

niczym nie usprawiedliwiony — нічым не апраўданы

usprawniać

незак. рабіць спраўным; паляпшаць; удасканальваць; наладжваць;

usprawniać pracę — паляпшаць (наладжваць) працу

usprawnić

зак. зрабіць спраўным; палепшыць; удасканаліць; наладзіць

usprawnienie

usprawnie|nie

н. павелічэнне эфектыўнасці; упарадкаванне; наладжванне; рацыяналізацыя;

komisja ~ń — бюро рацыяналізацыі

usta

ust|a

мн.

1. рот;

trzymać co w ~ach — трымаць што ў роце;

2. вусны; губы;

wydatne ~a — тоўстыя (пухлыя) вусны;

dowiedzieć się z czyich usta — даведацца з чыіх слоў;

z usta do usta — з вуснаў у вусны;

od usta sobie odejmować — эканоміць на самым неабходным;

usta nie otworzył — рота не раскрыў (разявіў); не сказаў ні аднаго слова;

oddychanie ~a-~a — штучнае дыханне з роту ў рот;

nabrać wody w ~a — вады ў рот набраць

ustabilizować

зак. стабілізаваць