Verbum

przerwanie

н.

1. прарыў;

2. спыненне

przerysować

зак. зрысаваць; перамаляваць

przerywać

przerywa|ć

незак.

1. перапыняць; спыняць;

~ć komu w pół słowa — спыняць каго на паўслове;

~ć ciążę — перапыняць цяжарнасць; рабіць аборт (спарон);

silnik przerywać — матор глухне;

2. прарываць

przerywany

перарывісты

przerywnik

м. друк. застаўка; устаўка

przerzedzać

незак. прарэджваць

przerzedzać się

незак. радзець, рабіцца разрэджаным

przerzedzić

зак. прарэдзіць

przerzedzić się

зак. парадзець, зрабіцца разрэджаным

przerznąć

зак. прарэзаць; разрэзаць