przerywać

przerywa|ć

незак.

1. перапыняць; спыняць;

~ć komu w pół słowa — спыняць каго на паўслове;

~ć ciążę — перапыняць цяжарнасць; рабіць аборт (спарон);

silnik przerywać — матор глухне;

2. прарываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)