Verbum

zaperzyć się

зак.

1. ускіпець; раззлавацца;

2. зарасці пустазеллем

zapeszyć

зак. разм. сурочыць

zapewne

пэўна; напэўна; мусіць;

(on) zapewne nie wie — ён, напэўна, не ведае

zapewnić

зак.

1. kogo o czym запэўніць, упэўніць каго ў чым;

2. komu co забяспечыць, гарантаваць каму што;

zapewnić bezpieczeństwo — гарантаваць бяспеку

zapewnienie

н.

1. kogo o czym запэўненне; запэўніванне;

2. komu czego гарантыя;

dać zapewnienie — гарантаваць, даць гарантыю

zapewno

уст.; гл. zapewne

zapęd, ~u

м.

1. ~y мн. памкненні; амбіцыі; схільнасці;

2. прыступ;

w ~zie gniewu — у прыступе гневу

zapędzać

незак. заганяць; гнаць;

гл. zapędzić

zapędzać się

незак.

1. разбягацца; разганяцца; дабягаць;

2. перан. занадта далёка заходзіць

zapędzić

зак. загнаць;

~ć bydło — загнаць скаціну;

~ć do roboty — засадзіць за працу;

los ~ł go daleko od kraju — лёс закінуў яго далёка ад радзімы;

~ć w ślepy zaułek — загнаць (завесці) ў тупік