Verbum

zamianować

зак. разм. прызначыць;

zamianować dyrektorem — прызначыць дырэктарам

zamiar, ~u

м. замер; намер; задума;

bez złych ~ów — без дрэнных намераў;

powziąć zamiar — прыняць рашэнне; задумаць;

mam zamiar to zrobić — я маю намер гэта зрабіць

zamiast

замест;

zamiast tego — замест гэтага

zamiatacz

м. падмятальшчык

zamiataczka

ж. падмятальшчыца

zamiatać

незак. падмятаць, замятаць

zamiatanie

н. падмятанне

zamiauczeć

зак. замяўкаць, заяўкаць

zamieć

ж. мяцеліца, завіруха, замець; кудаса;

zamieć śnieżna — буран; завея

zamiejscowy

іншагародні;

ludzie ~i — нетутэйшыя (прыезджыя) людзі;

rozmowa ~а — міжгародная тэлефонная размова