Verbum

zaciąć

зак.

1. парэзаць, параніць; уцяць;

zaciąć sobie palec — парэзаць [сабе] палец;

2. надрэзаць; зрабіць знак;

3. завастрыць;

zaciąć patyk — завастрыць палку;

4. укалоць; куснуць; уджаліць;

5. сціснуць; сцяць;

zaciąć usta (wargi) — сцяць вусны

zaciąć się

zacią|ć się

зак.

1. парэзацца; параніцца;

zaciąć się nożem — парэзацца (параніцца) нажом;

2. заўпарціцца; уперціся; занаравіцца; занатурыцца;

5. зашчаміцца; заклініцца;

silnik się ~ł — матор заглух

zaciąg, ~u

м. набор; вярбоўка; прызыў;

zaciąg do wojska — набор у войска

zaciągać

незак.

1. зацягваць;

2. вербаваць;

3. зацягваць; пакрываць

zaciągać się

zaciąga|ć się

незак.

1. зацягвацца;

niebo się ~\ chmurami — неба зацягваецца (пакрываецца) хмарамі;

2. вербавацца; уступаць

zaciągnąć

зак.

1. зацягнуць;

2. завербаваць;

zaciągnąć dług (pożyczkę) — узяць пазыку; пазычыць

zaciągnąć się

зак.

1. зацягнуцца;

2. зацягнуцца; пакрыцца;

3. уступіць, паступіць; завербавацца;

4. зацягнуцца;

zaciągnąć się papierosem — зацягнуцца папяросай

zaciążyć

зак. абцяжарыць

zaciec

зак. зацячы

zaciekać

zacieka|ć

незак. зацякаць; працякаць;

dach zaciekać — дах працякае