Verbum

Zabłocie

н. в. Забалацце

zabłocony

запэцканы; запырсканы граззю; захлюпаны; брудны

Zabłoć

ж. в. Забалаць

zabłysnąć

зак. заблішчаць

zabobon, ~u

м. забабоны; прымхі

zabobonny

забабонны; прымхлівы

zaboleć

зак.

1. забалець, разбалецца;

~ała mnie głowa — у мяне забалела галава;

2. перан. прычыніць боль; засмуціць; закрануць;

~ały mnie jego słowa — яго словы закранулі мяне

zaborca

м. захопнік, акупант; агрэсар

zaborczość

ж.

1. агрэсіўнасць;

2. уладалюбства

zaborczy

1. захопніцкі; агрэсіўны;

~а polityka — захопніцкая палітыка;

2. уладалюбны;

~а kobieta — уладалюбная жанчына