Verbum

zakamarek

м.

1. закавулак; закутак;

2. каморка

zakamieniały

zakamieniał|y

1. акамянелы;

~е serce перан. каменнае сэрца;

2. перан. закаранелы, непапраўны;

~y grzesznik — непапраўны (закаранелы) грэшнік

zakamienieć

зак.

1. акамянець;

2. перан. закаранець

zakarbować

зак. зарубіць; засячы;

zakarbować sobie w pamięci — зарубіць сабе на носе

zakasać

зак. закасаць; падкасаць; падаткнуць;

zakasać rękaw — закасаць рукаў;

zakasać spódnicę — падаткнуць спадніцу

zakasać się

зак. закасацца; падкасацца

zakasować

зак. зацьміць; пераўзысці; перасягнуць

zakasywać

незак. падкасваць; закасваць; падтыкаць

zakaszlać

зак. закашляць

zakaszlać się

зак. закашляцца