Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zawierzyć

зак. даверыцца; паверыць; даверыць

zawiesić

зак.

1. павесіць;

zawiesić na ścianie — павесіць на сцяне;

2. завесіць; захінуць;

zawiesić okno — завесіць (захінуць) акно;

3. перан. прыпыніць; адтэрмінаваць;

zawiesić moc prawną юр. прыпыніць дзеянне закона;

zawiesić karę — вынесці ўмоўнае пакаранне;

zawiesić głos — зрабіць паўзу (пра прамоўцу)

zawiesina

ж. эмульсія

zawiesisty

zawiesist|y

густы;

~а zupa — густы (наварысты) суп

zawieszać

незак.

1. вешаць;

2. завешваць; захінаць;

3. перан. прыпыняць; адтэрміноўваць;

гл. zawiesić

zawieszenie

н.

1. вешанне;

2. завешванне;

3. перан. адтэрміноўка; часовая адмена;

zawieszenie w prawach юр. пазбаўленне правоў

zawieść

зак.

1. завесці;

zawieść w las — завесці ў лес;

2. перан. падмануць; ашукаць; расчараваць;

zawieść nadzieje — падмануць надзеі

zawieść się

зак. na kim/czym падмануцца, памыліцца ў кім/чым, пралічыцца ў чым

zawietrzny

zawietrzn|y

падветраны;

strona ~a — падветраны бок

zawieźć

зак. завезці