Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zarobkować

незак. зарабляць

zarobkowy

zarobkow|y

заработны;

praca ~a — праца (як крыніца заробку)

zarodek

zarod|ek

м.

1. зародак, эмбрыён;

2. перан. зародак; зачатак; пачатак;

tłumić w ~ku — душыць у зародку (у самым пачатку)

zarodnik

м. спора

zarodnikowy

споравы

zarodowy

zarodow|y

племянны;

bydło ~e — племянная жывёла

zaroić się

zaroi|ć się

зак. зараіцца; закішэць;

na placu ~ło się od ludzi — плошча запоўнілася людзьмі

zaropiały

які загнаіўся; пакрыты гноем, закарэлы

zaropieć

зак. загнаіцца

zarosły

зарослы; аброслы, парослы