Verbum

zamęczyć

зак. замучыць, замардаваць, закатаваць

zamęczyć się

зак. замучыцца, змучыцца, знасіліцца, змардавацца

zamęt, ~u

м. замяшанне; неразбярыха; мітусня;

korzystać z ~u — карыстацца замяшаннем;

(on) ma zamęt w głowie — y яго ў галаве неразбярыха

zamężna

ж. замужняя;

zamężna kobieta — замужняя жанчына; кабета

zamglenie

н.

1. лёгкі туман, імгла;

2. перан. затуманьванне

zamglić

зак. затуманіць; замгліць

zamglić się

зак.

1. затуманіцца; замгліцца;

2. перан. затуманіцца

zamglony

затуманены, туманны, імглісты;

~y dzień — туманны дзень;

~е spojrzenie — затуманены позірк

zamian :

w zamian — узамен

zamiana

ж.

1. замена; абмен;

korzystna zamiana — выгадная замена;

zamiana mieszkań — абмен кватэр;

2. ператварэнне; абарачэнне;

zamiana na ułamek dziesiętny мат. ператварэнне ў дзесятковы дроб