Verbum

zaistnieć

зак. узнікнуць; з’явіцца; утварыцца

zaiście

уст.; гл. zaiste

zajadać

незак.

1. аплятаць; упісваць;

zajadać z apetytem — упісваць з апетытам;

2. заядаць; закусваць

zajadłość

ж. лютасць; раз’юшанасць; заўзятасць, зацятасць

zajadły

разлютаваны; заўзяты; зацяты;

zajadły spór — заўзятая спрэчка

zajazd, ~u

м.

1. пад’езд;

2. заезны дом; карчма;

3. уст. набег, наезд, напад

zajazgotać

зак.

1. залязгаць, загрукатаць; зашумець;

2. разм. заверашчаць; завішчаць

zając

м. заал. заяц;

zając szarak — заяц-русак;

kto dwa ~e goni, żadnego nie złapie прык. хто за двума зайцамі пагоніцца, ніводнага не зловіць

zajączek

м. зайчык; зайчаня;

(on) ma ~ki w głowie разм. у яго не ўсе клёпкі ў галаве

zająć

зак.

1. заняць; захапіць;

zająć miejsce — заняць месца;

zająć dużo czasu — заняць шмат часу;

2. заняць; забавіць; захапіць; паглынуць;

zająć gości — заняць гасцей;

zająć uwagę — паглынуць увагу