Verbum

zatoczyć

зак.

1. закаціць; выкаціць; укаціць;

2. павярнуць;

zatoczyć wóz (samochód) — павярнуць машыну;

3. апісаць;

гл. zataczać

zatoczyć się

зак.

1. захістацца;

2. закаціцца

zatoka

ж.

1. заліў; затока;

zatoka morska — морской залів;

2. анат. упадзіна; яміна; пазуха;

zatoka czołowa — лобная пазуха;

zatoka niskiego cisnienia мет. вобласць паніжанага ціску

Zatoka Bengalska

Бенгальскі заліў, Бенгальская затока

Zatoka Biskajska

Біскайскі заліў

Zatoka Botnicka

Батнічны заліў

Zatoka Fińska

Фінскі заліў

Zatoka Ryska

Рыжскі заліў

zatonąć

зак.

1. затануць, патануць;

statek ~ł — судна патанула;

2. w czym перан. патануць у чым; паглыбіцца ў што

zatopić

зак.

1. затапіць, патапіць;

2. усадзіць; уваткнуць;

zatopić wzrok (spojrzenie) — w kim/czym не зводзіць вачэй з каго/чаго; утаропіцца ў каго/што