Verbum

zaręczać się

незак. заручацца

zaręczony

заручаны

zaręczyć

зак.

1. co паручыцца за што; гарантаваць што;

2. заверыць, поклясцца;

3. заручыць

zaręczyć się

зак. заручыцца

zaręczynowy

заручальны;

pierścionek zaręczynowy — заручальны пярсцёнак

zaręczyny

мн. заручыны

zarękawek

м. нарукаўнік;

zarękawek futrzany — муфта

zarobek, ~ku

м.заробак;

~ek dzienny — дзённы заробак

zarobić

зак.

1. зарабіць;

zarobić na życie — зарабіць на хлеб;

zarobić sobie na pochwałę — заслужыць пахвалу;

2. (цеста) замяшаць

zarobkiewicz

м. разм. чалавек, які ганяецца за заробкам; здзіршчык; хцівец