Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zadowalać

незак. задавальняць; здавальняць; дагаджаць

zadowalać się

незак. задавальняцца; здавальняцца;

zadowalać się małym — задавольвацца малым

zadowalający

zadowalając|y

здавальняючы;

~е wyniki — здавальняючыя вынікі;

w ~ym stopniu — у дастатковай ступені

zadowolenie

zadowoleni|e

н. задавальненне;

~e moralne — маральнае задавальненне;

uśmiech ~a — задаволеная ўсмешка;

~e z siebie — самазадавальненне

zadowolić

зак. задаволіць; загадзіць;

trudno wszystkich zadowolić — усім цяжка дагадзіць

zadowolić się

зак. задаволіцца

zadowolony

zadowolon|y

задаволены;

~а mina — задаволены твар

zadra

ж. завусеніца; стрэмка; скабка;

zadra weszła w palec — у палец улезла стрэмка

zadrapać

зак. падрапаць; абдзерці; драпнуць

zadrapanie

н. драпіна