Verbum

opryszek

м. разбойнік, бандыт

oprząść

зак. аплесці, аблытаць, абматаць

oprzeć

зак.

1. o co аперці, абаперці аб што, на што;

oprzeć drabinę o ścianę — аперці драбіны аб сцяну;

2. na czym абаперціся, аблакаціцца на што;

oprzeć łokcie na stole — аблакаціцца на стол

oprzeć się

зак.

1. o co аперціся, абаперціся на што, аб што;

2. ( na czym) абаперціся, аблакаціцца;

oprzeć się łokciami na co — аблакаціцца на што;

3. komu/czemu утрымацца; запрацівіцца;

nie mogę się ~\ by nie ... — не магу ўтрымацца, каб не ...;

oprzeć się pokusie — утрымацца ад спакусы

oprzęd, ~u

м. кокан

oprzytomnieć

зак. апамятацца; апрытомнець