Verbum

wywalczyć

зак. co заваяваць што; дабіцца чаго

wywalić

зак.

1. выламаць; выбіць;

2. вываліць; зваліць;

wywalić język разм. высунуць язык;

wywalić gały — вылупіць вочы;

wywalić brzuch — выпнуць пуза

wywalić się

зак.

1. вываліць (натоўпам);

2. вываліцца; перакуліцца

wywar, ~u

м. адвар; булён

wywatować

зак. падбіць ватай

wyważać

незак.

1. паднімаць (вагаром);

2. узважваць;

3. тэх. ураўнаважваць

wyważyć

зак.

1. падняць;

wyważyć drzwi — высадзіць (зняць з завесаў) дзверы;

2. узважыць;

3. тэх. ураўнаважыць

wywąchać

зак. разнюхаць

wywczasy

гл. wczasy

wywdzięczać się

незак. komu дзякаваць каму