Verbum

zaniepokoić

зак. занепакоіць; патурбаваць; затрывожыць

zaniepokoić się

зак. занепакоіцца; патрывожыцца

zaniepokojenie

н. неспакой; трывога

zanieść

зак.

1. занесці;

~eś to do pokoju! — занясі гэта ў пакой!;

2. безас. занесці, замесці; засыпаць; задзьмуць; завеяць;

drogę ~osło śniegiem — дарогу замяло снегам

Zaniewicze

мн. в. Зяневічы

zaniewidzieć

зак. аслепнуць

zanik, ~u

м.

1. знікненне; адміранне; страта;

zanik pamięci — страта памяці;

2. мед. атрафія;

zanik mięśni — атрафія мышцаў (цягліц);

3. рад. заміранне; затуханне;

zanik fal — затуханне хваляў

zanikać

незак.

1. знікаць; прападаць; мінаць; адміраць;

2. атрафіравацца;

3. заміраць, заціхаць; затухаць; гаснуць;

głosy ~ają w dali — галасы заміраюць удалечыні

zaniknąć

зак.

1. знікнуць; прапасці;

2. атрафіравацца;

3. замерці, заціхнуць; затухнуць, згаснуць;

гл. zanikać

zanim

раней як; раней чым; перш як; перш чым; пакуль;

zanim się zdecydujesz, zastanów się — перш чым рашыць, падумай;

zanim nie skończysz pracy, nigdzie nie pójdziesz — пакуль не скончыш працу, нікуды не пойдзеш