Verbum

nabożeństwo

nabożeństw|o

н. набажэнства;

nie mieć (szczególnego, zbytniego) ~a do kogo/czego — кніжн. іран. не вельмі любіць каго/што;

nie miałem szczególnego ~a do Kierkegaarda — мне не асабліва падабаўся К’еркегор

nabożniś

м. ханжа, святоша

nabożność

ж. набожнасць, пабожнасць

nabożny

1. набожны, пабожны; рэлігійны;

2. поўны глыбокай пашаны (павагі)

nabój, ~oju

nab|ój

м. патрон; набой;

ostry ~ój — баявы патрон

nabrać

nabra|ć

зак.

1. набраць; увабраць; пакласці; зачэрпнуць;

~ć wiadro wody — набраць вядро вады;

gąbka ~ła wody — губка ўсмактала ваду;

~ć powietrza w płuca — набраць паветра ў лёгкія;

2. набыць;

~ć apetytu — а) прагаладацца;

увайсці ў смак;

~ć ochoty — захацець;

~ć rozgłosu — стаць вядомым;

~ć znaczenia — набыць значэнне;

~ć rozgłosu — набыць агалоску;

~ć wprawy — набыць навык;

3. нарваць;

wrzód ~ł — скула нарвала;

4. абдурыць;

~ć wody w usta — набраць вады ў рот

nabroić

зак. насваволіць, напракудзіць, нагарэзнічаць

nabrudzić

зак. набрудзіць, напэцкаць, намазаць

nabryzgać

зак. напырскаць

nabrzeże

н. набярэжная