Verbum

nabrać

nabra|ć

зак.

1. набраць; увабраць; пакласці; зачэрпнуць;

~ć wiadro wody — набраць вядро вады;

gąbka ~ła wody — губка ўсмактала ваду;

~ć powietrza w płuca — набраць паветра ў лёгкія;

2. набыць;

~ć apetytu — а) прагаладацца;

увайсці ў смак;

~ć ochoty — захацець;

~ć rozgłosu — стаць вядомым;

~ć znaczenia — набыць значэнне;

~ć rozgłosu — набыць агалоску;

~ć wprawy — набыць навык;

3. нарваць;

wrzód ~ł — скула нарвала;

4. абдурыць;

~ć wody w usta — набраць вады ў рот