Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zaprzęg, ~u

м.; гл. zaprząg

zaprzęgać

незак. запрагаць;

гл. zaprząc

zaprzęgać się

незак. запрагацца;

гл. zaprząc się

zaprzęgowiec

м. запражны конь

zaprzęgowy

запражны

zaprzyjaźnić

зак. зблізіць, зрабіць сябрамі

zaprzyjaźnić się

зак. пасябраваць; стаць сябрамі; зблізіцца

zaprzyjaźniony

дружалюбны; прыязны;

jestem z nim zaprzyjaźniony — я з ім у сяброўскіх адносінах;

zaprzyjaźniony kraj — дружалюбная краіна

zaprzysiąc

зак.

1. kogoпрывесці да прысягі каго;

zaprzysiąc świadków — прывесці сведкаў да прысягі;

2. прысягнуць, паклясціся

zaprzysięgać

незак.

1. kogoпрыводзіць да прысягі каго; прымаць прысягу ад каго;

2. прысягаць, даваць прысягу, абяцаць