Verbum

zacieśnić

зак.

1. звузіць;

2. умацаваць

zacietrzewić się

зак. разм. ускіпець; расхадзіцца; разгарачыцца

zacięcie

1. запал; гарачнасць;

mówić z ~m — гаварыць з запалам;

2. упартасць; настойлівасць;

3. (пра машыну) непаладка

упарта; настойліва, зацята

zaciętość

ж. упартасць, зацятасць

zacięty

упарты; настойлівы; зацяты;

zacięty opór — упартае супраціўленне;

zacięty wyraz twarzy — упарты выраз твару

zaciężnik

м. уст. наёмнік

zaciężny

уст. наёмны;

wojska ~е — наёмныя войскі

zacinać

незак. надразаць; надсякаць; завастраць; сціскаць

zacinać się

незак.

1. раніць сябе;

2. упарціцца;

3. заядаць; перакошвацца; зашчамляцца

zacisk, ~u

м. заціскачка; заціск, кляшчотка