Verbum

zawalić się

зак. заваліцца; праваліцца; абваліцца

zawalidroga

1. ж. перашкода на шляху;

2. м./ж; завала, лежань, лежабок, дармаед, гультай

zawał, ~u

м.

1. мед. інфаркт;

zawał mięśnia sercowego (zawał serca разм.) інфаркт міякарду;

2. горн. завал

zawarcie

н. заключэнне;

zawarcie umowy — заключэнне дамовы

zawarczeć

зак.

1. забурчаць;

2. загусці

zawartość

ж.

1. змесціва; змест;

zawartość butelki — змесціва бутэлькі;

zawartość listu — змест ліста (пісьма);

2. колькасць; наяўнасць;

zawartość alkoholu — колькасць алкаголю;

zawartość cukru — колькасць цукру; цукрыстасць

zaważyć

зак.

1. заважыць;

2. na czym адыграць ролю ў чым; паўплываць (на што)

zawczasu

заўчасна; загадзя; своечасова

zawdzięczać

незак.

1. komu co быць абавязаным каму чым;

czemu mam to zawdzięczać? — з якой гэта ласкі?

zawdzięczenie

н.: mieć komu co do ~a — быць каму чым абавязаным