Verbum

zapaleniec

м. энтузіяст; палкі чалавек

zapaleńczy

захоплены; палкі

zapalić

зак.

1. запаліць; закурыць; распаліць;

zapalić w piecu — распаліць ў печы;

2. натхніць;

zapalić kogo do walki — натхніць каго на барацьбу

zapalić się

зак.

1. запаліцца; успыхнуць;

2. натхніцца; захапіцца; загарэцца; запалаць;

zapalić się gniewem — загарэцца гневам;

zapalić się do malarstwa — захапіцца жывапісам

zapalnica

ж.; гл. zapalarka

zapalniczka

ж. запальнічка

zapalny

1. мед. запаленчы;

proces zapalny — запаленчы працэс;

2. палкі, лёгкі на загаранне, які лёгка загараецца;

łatwo zapalny — палкі, лёгкаўзгаральны;

3. перан. гарачы, палкі

zapalony

1. запалены;

2. перан. гарачы, палкі; заўзяты;

zapalony myśliwy — заядлы (заўзяты) паляўнічы

zapał, ~u

м. энтузіязм; захапленне; пад’ём; запал;

mówić z ~em — гаварыць з запалам;

stracić zapał do czego — страціць інтарэс да чаго; расчаравацца ў чым;

nie starczyło ~u — пораху не хапіла

zapałczany

запалкавы;

przemysł zapałczany — запалкавая прамысловасць