Verbum

otoczyć

зак.

1. абгарадзіць;

2. акружыць

otok

м.

1. вобад, абадок;

2. абвод

otomana

ж. атаманка; сафа

otóż

такім чынам; дык вось; і вось;

otóż i ona — а вось і яна;

otóż to — у тым вось і справа

otrąbić

зак.

1. пратрубіць;

2. раструбіць

otręby

мн. вотруб’е;

otręby pszenne — пшанічнае вотруб’е

otrucie

н. атручэнне

otruć

зак. атруціць

otruć się

зак. атруціцца

otrzaskać się

зак. прывыкнуць, звыкнуцца, асвойтацца, асвоіцца