Verbum

opończa

ж. апанча

opora

ж. апора

opornie

з цяжкасцю, цяжка, цераз сілу;

szło mu to opornie — яму гэта цяжка давалася

opornik

м. фіз. рэастат

oporność

ж.

1. упартасць;

2. тэх. супраціўленне

oporny

упарты, адпорны; які супраціўляецца; неслух

oportunista

м. апартуніст

oportunistyczny

апартунісцкі, апартуністычны

oportunizm, ~u

м. апартунізм

oporządzać

незак.

1. прыбіраць; прыводзіць у парадак;

2. экіпіраваць