zażądać
зак. запатрабаваць;
zażądać pomocy — запатрабаваць дапамогі
zażądanie
н. патрабаванне;
na pierwsze zażądanie — па першым запатрабаванні
zażegnać
зак. прадухіліць; адхіліць; папярэдзіць;
zażegnać nieszczęście — прадухіліць няшчасце
zażegnywać
незак. прадухіляць; адхіляць; папярэджваць
zażenować
зак. збянтэжыць; сканфузіць
zażenować się
зак. засаромецца; збянтэжыцца; сканфузіцца, адчуць няёмкасць
zażenowanie
н. сарамлівасць; сорам; збянтэжанасць, няёмкасць
zażyć
зак. ( co, czego)1. прыняць, ужыць што;
zażyć lekarstwo — прыняць лекі;
zażyć kąpieli — прыняць ванну;
2. зведаць; зазнаць; спазнаць; паспытаць што;
zażyć szczęścia — спазнаць шчасце;
zażyć rozkoszy — атрымаць асалоду