Verbum

zazdrościć

незак. ( komu/czemu czego) зайздросціць (каму/чаму);

zazdrościć komu powodzenia — зайздросціць чыйму поспеху

zazdrość

ж.

1. рэўнасць;

scena ~ci — сцэна рэўнасці;

2. зайздрасць;

patrzeć z ~cią — пазіраць з зайздрасцю

zazdrośnik

м.

1. раўнівец;

2. зайздроснік

zazębić się

зак. счапіцца; зачапіцца

zazębienie

н. тэх. счапленне

zazgrzytać

зак. заскрыгатаць, зарыпець;

zazgrzytać zębami — заскрыгатаць зубамі

zazielenić się

зак. зазелянець, зазелянецца

zazielenienie

н. азеляненне

zaziemski

незямны; тагасветны

zaziębiać

незак. прастуджваць, застуджваць