Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zapożyczyć

зак. запазычыць; узяць; пераняць

zapóźnić się

зак. спазніцца; адстаць

zapóźnienie

н. спазненне; адставанне

zapóźniony

запознены; які спазніўся; адсталы;

zapóźniony w rozwoju — недаразвіты

zapracować

зак. зарабіць

zapracować się

зак. запрацавацца

zapracowany

zapracowan|y

1. зароблены;

~e pieniądze — заробленыя грошы;

2. які запрацаваўся; перагружаны (завалены) працай

zaprać

зак. замыць;

zaprać plamę — замыць пляму

zapragnąć

зак. пажадаць, захацець

zaprasować

зак. запрасаваць