Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.
aąeęioóuyz

przywlec

зак. прыцягнуць

przywlec się

зак. прыцягнуцца, прывалачыся; прыплесціся

przywłaszczać

незак. прысвойваць, прысабечваць

przywłaszczenie

н. прысваенне

przywłaszczyć

зак. прысвоіць; прыўлашчыць, прысабечыць

przywodzić

przywodzi|ć

незак. прыводзіць;

~ć czyje słowa — прыводзіць чые словы;

to mi przywodzić na myśl zdarzenie, które ... — гэта мне нагадвае здарэнне, якое...;

~ć co do skutku — прыводзіць што да паспяховага завяршэння (заканчэння)

przywołać

зак. заклікаць; прызваць

przywoływać

незак. заклікаць; клікаць, прызываць

przywozić

незак. прывозіць

przywódca

м.

1. правадыр; кіраўнік;

przywódca partii — кіраўнік партыі;

2. важак;

przywódca spisku — важак змовы;

przywódca szajki — важак шайкі