przywodzić
незак. прыводзіць;
~ć czyje słowa — прыводзіць чые словы;
to mi przywodzić na myśl zdarzenie, które ... — гэта мне нагадвае здарэнне, якое...;
~ć co do skutku — прыводзіць што да паспяховага завяршэння (заканчэння)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)