Verbum

zaśrubować

зак. зашрубаваць

zaświadczać

незак.

1. засведчваць;

2. сведчыць

zaświadczenie

н. пасведчанне; даведка;

wydać zaświadczenie — выдаць даведку

zaświadczyć

зак. засведчыць; пасведчыць

zaświatowy

уст. тагасветны; незямны

zaświaty

мн. той (замагільны) свет;

odejść w zaświaty — памерці; адысці ў лепшы свет

zaświecić

зак.

1. засвяціць; запаліць;

zaświecić lampę — запаліць лямпу;

2. засвяціць; пачаць свяціць

zaświecić się

zaświeci|ć się

зак.

1. засвяціцца; запаліцца;

2. засвяціцца; заззяць; заблішчэць;

~ły mu się oczy — у яго заззялі вочы

zaświergotać

зак. зацырыкаць, зацвыркаць

zaświerzbieć

zaświerzbi|eć

зак. зачасацца; засвярбець;

~ały go ręce — у яго засвярбелі рукі;

język go ~ał — за язык пацягнула