Verbum

zapobieżenie

н. прадухіленне; папярэджанне

zapoczątkować

зак. co пачаць што, пакласці пачатак чаму

zapodziać

зак. падзець; закінуць; запраторыць;

gdzież to ~ałem? — куды ж я гэта падзеў?

zapodziać się

зак. падзецца

zapodziewać

незак. дзяваць

zapodziewać się

незак. дзявацца; прападаць

zapominać

незак. забываць; забывацца

zapominać się

незак. забывацца

zapomniany

забыты; закінуты;

zapomniany od Boga — забыты Богам; бязлюдны; глухі

zapomnieć

зак. забыць; забыцца; запамятаць;

zapomnieć о wszystkim na świecie — забыць пра ўсё на свеце; забыцца на ўсё;

zapomnieć język w gębie разм. маўчаць як мур