Verbum

dyslokacja

ж. дыслакацыя

dysocjacja

ж. дысацыяцыя

dysonans, ~u

м. дысананс; перан. разлад

dyspalatalizacja

ж. лінгв. зацвярдзенне

dyspensa

ж. звальненне ад выканання царкоўных правіл;

dyspensa od postu — звальненне (вызваленне) ад посту

dyspepsja

ж. мед. дыспепсія

dysponent

м. распарадчык

dysponować

незак. czym распараджацца чым; мець у распараджэнні што;

dysponować gotówką — мець пры сабе наяўныя грошы;

dysponować czasem — мець час

dysponowany

схільны да чаго; падрыхтаваны; які мае жаданне (настрой, ахвоту) да чаго; у добрым фізічным стане;

dobrze dysponowany — добра падрыхтаваны; у добрай форме

dyspozycja

dyspozycj|a

ж.

1. распараджэнне; загад;

być do czyjej ~i — быць ў чыім распараджэнні;

mieć co do swojej ~i — мець што ў сваім распараджэнні;

wydawać (wydać) ~e — выдаваць (выдаць) распараджэнне (загад);

~e co do kolacji — распараджэнні наконт вячэры;

2. мед. схільнасць;

3. уст. дыспазіцыя