dyspozycja

dyspozycj|a

ж.

1. распараджэнне; загад;

być do czyjej ~i — быць ў чыім распараджэнні;

mieć co do swojej ~i — мець што ў сваім распараджэнні;

wydawać (wydać) ~e — выдаваць (выдаць) распараджэнне (загад);

~e co do kolacji — распараджэнні наконт вячэры;

2. мед. схільнасць;

3. уст. дыспазіцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)