Verbum

zastrugać

зак. застругаць

zastrzec

зак. абумовіць; агаварыць;

zastrzec sobie prawo — пакінуць за сабой права

zastrzec się

агаварыцца; зрабіць заўвагу, папярэдзіць

zastrzegać

незак. абумоўліваць; агаворваць

zastrzegać się

незак. агаворвацца, выказваць засцярогу, папярэджваць

zastrzelić

зак.

1. застрэліць;

2. разм. агарошыць

zastrzelić się

зак. застрэліцца

zastrzeżenie

zastrzeże|nie

н.

1. агаворка; перадумова;

bez ~ń — без агаворак;

2. пярэчанне;

nie mam żadnych ~ń — y мяне няма пярэчанняў; я не пярэчу

zastrzeżony

zastrzeżon|y

1. папярэдне абумоўлены;

2. забраніраваны;

wszystkie (wszelkie) prawa ~e — усе правы абароненыя

zastrzykiwać

незак. рабіць укол (ін’екцыю)