Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zaburzyć

зак.

1. разладзіць; парушыць;

zaburzyć ład — парушыць парадак;

2. усхваляваць

zabuzować

зак. пайсці ў запой; упіцца

zabytek, ~ku

zabyt|ek

м.

1. помнік (старадаўнасці);

~ki historyczne — гістарычныя помнікі;

ochrona ~ków — ахова помнікаў;

2. рэлікт; перажытак

zabytkowy

старадаўні; гістарычны

zacenić

зак. запрасіць высокую цану

zacerować

зак. зацыраваць

zach.

1. = zachód — захад; З;

2. = zachodni — заходні; зах.

zachcianka

ж. прыхамаць; капрыз

zachcieć

зак. захацець; пажадаць

zachcieć się

zachci|eć się

зак. захацецца; пажадацца;

~ało mu się ... — яму захацелася