Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zakpić

зак. kogo/czego 1. насмяяцца; накпіць з каго;

2. разм. абдурыць каго

zakradać się

незак. пракрадвацца; прабірацца

zakrakać

зак. закаркаць

zakrapiać

незак. капаць

zakraplacz

м. піпетка

zakrasić

зак. заправіць смятанай; закрасіць; забяліць

zakraść się

zakra|ść się

зак. пракрасціся; прабрацца;

~ść się do domu — пракрасціся ў дом;

~dła się pomyłka — прабралася (закралася) памылка

zakrawać

zakrawa|ć

незак. быць падобным;

to zakrawać na kpiny — гэта падобна на кпіны

zakrążyć

зак. закружыць

zakrążyć się

зак. закружыцца