Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zacząć

zaczą|ć

зак. пачаць; распачаць;

~ć mówić — пачаць гаварыць; загаварыць;

~ł dwudziesty rok życia — яму пайшоў дваццаты год

zacząć się

zacz|ąć się

зак. пачацца; распачацца;

od tego się wszystko ~ęło — з гэтага ўсё пачалося

zaczątek, ~ku

zacząt|ek

м. зачатак; пачатак

zaczątkowy

зачаткавы; зародкавы

zaczekać

зак. na kogo/co пачакаць каго/чаго

zaczepiać

незак.

1. чапляць; вешаць;

zaczepiać na haku — чапляць на крук;

2. kogoразм. чапляцца да каго

zaczepiać się

незак. чапляцца; зачэплівацца

zaczepić

зак.

1. зачапіць;

zaczepić za hak — зачапіць за крук;

2. kogoразм. загаварыць з кім; звярнуцца да каго; прычапіцца да каго

zaczepić się

зак. зачапіцца

zaczepka

ж. разм.

1. зачэпка;

2. прыдзірка