Verbum

won !

вон!; прэч!

wonczas

уст. калісьці, калісь, некалі

wonieć

незак.

1. пахнуць;

2. нюхаць

wonność

ж. пахучасць, духмянасць

wonny

пахучы, духмяны

woń

ж.

1. пах, духмянасць;

woń kwiatów — пах кветак;

2. смурод;

odrażająca woń — агідны смурод

woreczek

м. мяшочак, мяшэчак; торбачка; сумачка

worek

м. мяшок;

~ek spadochronu — ранец парашута;

do jednego ~ka — у адну кучу

workowaty

мехаваты

Worniany

мн. в. Варняны