Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
aąbcelnoóuwyzż.

urzec

зак.

1. зачараваць; захапіць;

2. сурочыць, урачы

urzeczony

1. зачараваны; паланёны, захоплены;

2. сурочаны

urzeczywistniać

незак. ажыццяўляць, здзяйсняць, рэалізоўваць

urzeczywistnić

зак. ажыццявіць, здзейсніць

urzeczywistnienie

н. ажыццяўленне, здзяйсненне, рэалізацыя

urzekać

незак.

1. зачароўваць, захапляць;

2. сурочваць, уракаць

urzędniczka

ж. служачая; чыноўніца

urzędniczy

1. які датычыць служачых;

2. чыноўніцкі, бюракратычны

urzędnik

м. служачы; чыноўнік;

urzędnik celny — мытнік;

urzędnik administracji państwowej — чыноўнік дзяржапарату

urzędować

незак.

1. выконваць службовыя абавязкі;

2. служыць