Verbum

opiewać

незак. кніжн.

1. апяваць; славіць;

~ć przeszłość narodu — апяваць мінулае народа;

2. складаць; мець;

rachunek opiewać na sto złotych — рахунак складае сто злотых

opięty

вузкі, у абцяжку, у абліпку

opilczy :

мед.

obłęd opilczy — белая гарачка

opilstwo

н. п’янства; ап’яненне;

w stanie ~a — у стане ап’янення; у п’яным стане

opiłki

мн. пілавінне; апілкі

opiłować

зак. апілаваць, абпілаваць

opinać

незак. абцягваць

opinia

ж.

1. думка, погляд;

opinia publiczna — грамадская думка;

2. рэпутацыя;

cieszyć się dobrą ~ą — мець добрую рэпутацыю

opiniodawca

м.

1. эксперт;

2. той, хто дае рэкамендацыю

opiniodawczy

рэкамендацыйны;

komisja ~a — экспертная камісія