Verbum

zacność

ж. сумленнасць

zacny

кніжн. сумленны; высакародны; добры; слаўны;

~а dusza — высакародная душа;

~а staruszka — добрая (слаўная) бабулька;

~y wiek — паважны ўзрост (век)

zacofanie

н. адсталасць; коснасць;

zacofanie gospodarcze — эканамічная адсталасць

zacofaniec

м. разм. адсталы (косны) чалавек

zacofany

адсталы; косны;

kraje ~e gospodarczo — адсталыя краіны

zaczadzenie

н. чад;

ulec ~u — учадзець

zaczadzieć

зак. учадзець

zaczaić się

зак. прытаіцца; затаіцца; схавацца

zaczarować

зак. зачараваць; заваражыць

zaczarowany

зачараваны; заварожаны;

~е koło — зачараванае кола;

słuchał jak ~y — ён слухаў як зачараваны