Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nacjonalizować

незак. нацыяналізаваць

Nacza

ж. в. Нача

naczekać się

зак. начакацца; зачакацца

naczelnik

м. начальнік;

naczelnik stacji — начальнік станцыі

naczelny

naczeln|y

1. пярэдні, перадавы;

2. вярхоўны, галоўны; найвышэйшы;

dyrektor ~y — генеральны дырэктар;

~y redaktor — галоўны рэдактар;

lekarz ~y — галоўны ўрач;

dowódca ~y — вярхоўны галоўнакамандуючы;

~e organa władzy — вышэйшыя органы ўлады;

3. галоўны; найважнейшы; першарадны;

4. ~e мн. заал. прыматы (Primates)

naczepa

ж. прычэп

naczepić

зак. начапіць

naczesać

зак. начасаць

naczółek

м. налобнік

naczupurzyć się

зак. разм. надзьмуцца, натапырыцца