naczelny

naczeln|y

1. пярэдні, перадавы;

2. вярхоўны, галоўны; найвышэйшы;

dyrektor ~y — генеральны дырэктар;

~y redaktor — галоўны рэдактар;

lekarz ~y — галоўны ўрач;

dowódca ~y — вярхоўны галоўнакамандуючы;

~e organa władzy — вышэйшыя органы ўлады;

3. галоўны; найважнейшы; першарадны;

4. ~e мн. заал. прыматы (Primates)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)