Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усту́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́раны усту́раная усту́ранае усту́раныя
Р. усту́ранага усту́ранай
усту́ранае		 усту́ранага усту́раных
Д. усту́ранаму усту́ранай усту́ранаму усту́раным
В. усту́раны (неадуш.)
усту́ранага (адуш.)		 усту́раную усту́ранае усту́раныя (неадуш.)
усту́раных (адуш.)
Т. усту́раным усту́ранай
усту́ранаю		 усту́раным усту́ранымі
М. усту́раным усту́ранай усту́раным усту́раных

Крыніцы: piskunou2012.

устурбава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. устурбава́насць
Р. устурбава́насці
Д. устурбава́насці
В. устурбава́насць
Т. устурбава́насцю
М. устурбава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

устурбава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устурбава́ны устурбава́ная устурбава́нае устурбава́ныя
Р. устурбава́нага устурбава́най
устурбава́нае		 устурбава́нага устурбава́ных
Д. устурбава́наму устурбава́най устурбава́наму устурбава́ным
В. устурбава́ны (неадуш.)
устурбава́нага (адуш.)		 устурбава́ную устурбава́нае устурбава́ныя (неадуш.)
устурбава́ных (адуш.)
Т. устурбава́ным устурбава́най
устурбава́наю		 устурбава́ным устурбава́нымі
М. устурбава́ным устурбава́най устурбава́ным устурбава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

устурбава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устурбава́ны устурбава́ная устурбава́нае устурбава́ныя
Р. устурбава́нага устурбава́най
устурбава́нае		 устурбава́нага устурбава́ных
Д. устурбава́наму устурбава́най устурбава́наму устурбава́ным
В. устурбава́ны (неадуш.)
устурбава́нага (адуш.)		 устурбава́ную устурбава́нае устурбава́ныя (неадуш.)
устурбава́ных (адуш.)
Т. устурбава́ным устурбава́най
устурбава́наю		 устурбава́ным устурбава́нымі
М. устурбава́ным устурбава́най устурбава́ным устурбава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

устурбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устурбава́ны устурбава́ная устурбава́нае устурбава́ныя
Р. устурбава́нага устурбава́най
устурбава́нае		 устурбава́нага устурбава́ных
Д. устурбава́наму устурбава́най устурбава́наму устурбава́ным
В. устурбава́ны (неадуш.)
устурбава́нага (адуш.)		 устурбава́ную устурбава́нае устурбава́ныя (неадуш.)
устурбава́ных (адуш.)
Т. устурбава́ным устурбава́най
устурбава́наю		 устурбава́ным устурбава́нымі
М. устурбава́ным устурбава́най устурбава́ным устурбава́ных

Кароткая форма: устурбава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

устурбава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устурбу́юся устурбу́емся
2-я ас. устурбу́ешся устурбу́ецеся
3-я ас. устурбу́ецца устурбу́юцца
Прошлы час
м. устурбава́ўся устурбава́ліся
ж. устурбава́лася
н. устурбава́лася
Загадны лад
2-я ас. устурбу́йся устурбу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час устурбава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

устурбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устурбу́ю устурбу́ем
2-я ас. устурбу́еш устурбу́еце
3-я ас. устурбу́е устурбу́юць
Прошлы час
м. устурбава́ў устурбава́лі
ж. устурбава́ла
н. устурбава́ла
Загадны лад
2-я ас. устурбу́й устурбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час устурбава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усту́рваць

‘падымаць, будзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усту́рваю усту́рваем
2-я ас. усту́рваеш усту́рваеце
3-я ас. усту́рвае усту́рваюць
Прошлы час
м. усту́рваў усту́рвалі
ж. усту́рвала
н. усту́рвала
Загадны лад
2-я ас. усту́рвай усту́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усту́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

усту́ркаць

‘падняць, разбудзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усту́ркаю усту́ркаем
2-я ас. усту́ркаеш усту́ркаеце
3-я ас. усту́ркае усту́ркаюць
Прошлы час
м. усту́ркаў усту́ркалі
ж. усту́ркала
н. усту́ркала
Загадны лад
2-я ас. усту́ркай усту́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час усту́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

усту́ркваць

‘падымаць, будзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усту́ркваю усту́ркваем
2-я ас. усту́ркваеш усту́ркваеце
3-я ас. усту́рквае усту́ркваюць
Прошлы час
м. усту́ркваў усту́рквалі
ж. усту́рквала
н. усту́рквала
Загадны лад
2-я ас. усту́рквай усту́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усту́ркваючы

Крыніцы: piskunou2012.