усту́ркаць

‘падняць, разбудзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усту́ркаю усту́ркаем
2-я ас. усту́ркаеш усту́ркаеце
3-я ас. усту́ркае усту́ркаюць
Прошлы час
м. усту́ркаў усту́ркалі
ж. усту́ркала
н. усту́ркала
Загадны лад
2-я ас. усту́ркай усту́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час усту́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)